کوهنوردی یک روزه در پارک جمشیدیه
اگر قرار باشد یک روز خود را در گردشگاه های طبیعی تهران بگذرانید، از کدام مسیر راهی می شوید؟ شمال؟ شرق؟ غرب یا جنوب؟ شاید بتوان گفت که یكی از بهترین و كم خطرترین مسیرهای طبیعت‌گردی و كوهپیمایی كشور مسیر كلكچال است. خیابان فیضیه كه از اواسط خیابان شهید باهنر (نیاوران) شروع می‌شود، حدود ۲ كیلومتر طول دارد و در انتها به پارک جمشیدیه می‌رسد.
معرفی
پارک جمشیدیه یکی از قدیمی‌ترین و زیباترین پارک‌های شمال تهران است که در فصل پاییز زیبایی خاصی دارد. بوستان جمشیدیه یا پارک سنگی جمشیدیه در انتهای خیابان شهید باهنر (نیاوران) واقع شده است. به علت اینکه این پارک در نزدیکی کوه‌های شمال تهران قرار دارد همیشه یکی از اولین نقاط پایتخت است که بارش برف و باران در آن شروع می‌شود. این پارک معماری متفاوتی با سایر پارک‌های تهران دارد و در آن یک آبشار مصنوعی و یک حوض زیبا و تعدادی المان هنری تجسمی قرار دارد. با بالا رفتن از پله‌های پشت آبشار به طبقات بالایی پارک می‌رسید و از آنجا نمایی زیبا از شهر تهران را خواهید دید.
پارک جمشیدیه با درختان، گیاهان و گل‌های فراوانش یكی از وسیع‌ترین پارك‌های ایران است كه می‌تواند برای یك ورزش صبحگاهی مورد استفاده قرار گیرد. برای رفتن به كلكچال باید به این پارك بیایید؛ به سوی غرب پارك بروید، آنجا كه پیاده‌روی سنگفرش به سوی شمال غرب ادامه می‌یابد. پس از طی حدود ۴۰۰ متر به چشمه‌ای می‌رسیم كه آب خنك و گوارایی دارد. از اینجا به بعد راه به صورت مارپیچ رو به بالا می‌رود و بعد از گذر از چند محل استراحت كه در آنها مواد غذایی هم عرضه می‌شود به منطقه‌ای نسبتا وسیع می‌رسیم كه ارتفاعش حدود ۲۳۰۰ متر است.
در سال‌های اخیر جاده‌ای اختصاصی از شهر تا این منطقه كشیده شده است. از اینجا مسیر به صورت مستقیم با سربالایی تندی ادامه می‌یابد و بعد از ۲ پیچ، منظره پناهگاه، مسجد و برج كلكچال از دور نمایان خواهد شد. این منظره شما را برای ادامه مسیر ترغیب خواهد كرد. از اینجا به بعد منظره شهر هم دیدنی‌تر می‌شود؛ جایی كه خانه‌های كوچك شهر را زیر پایتان احساس می‌كنید.
اگر همت كنید باید از پارك جمشیدیه تا پناهگاه كلكچال را ۲ تا ۵/۲ ساعته بالا بیایید. وقتی به پناهگاه رسیدید می‌توانید در كنار برج كلكچال كه سالیان دور محل استقرار گروه‌های پیشاهنگی بوده استراحت كنید و یا به غذاخوری‌های بزرگ پناهگاه بروید و غذایی نوش جان كنید.
حتما تجربه كرده‌اید كه بعد از چنین ورزشی غذا چقدر خوشمزه‌تر است. یك سرویس بهداشتی بزرگ هم در كنار پناهگاه وجود دارد كه در این منطقه نعمت بزرگی است. حدود ۹۰ درصد طبیعت‌گردان، پناهگاه را انتهای مسیر می‌دانند و پس از استراحتی راه بازگشت را در پیش می‌گیرند. به این ترتیب برنامه حداكثر یك نصفه روز به طول می‌انجامد. یعنی شروع ۶ صبح و اتمام ۱۲ ظهر.
اگر بخواهید كوهنوردی كامل‌تری داشته باشید مسیر پاكوب پناهگاه به سوی قله كلكچال این فرصت را در اختیارتان قرار می‌دهد. از پناهگاه كه در ارتفاع ۲۶۰۰ متری قرار دارد مسیر پاكوب خوبی به سوی ارتفاعات وجود دارد. با ۵/۱ ساعت كوهنوردی به خط‌الراس خواهید رسید و از آنجا مسیر دو راهی می‌شود؛ یك راه رو به پایین و به سوی شمال است كه به پناهگاه شیرپلا می‌رود و راه رو به شرق از روی خط الراس ادامه می‌یابد تا به قله ۳۳۰۰ متری كلكچال برسد.
مسیر كوهپیمایی كلكچال در قسمتی كه بین پارك و پناهگاه است بسیار عریض و بدون خطر است؛ اگر جانب احتیاط رعایت شود این راه برای همه سنین در تمامی فصول سال می‌تواند برنامه گردشی ـ ورزشی یك روزه مناسبی باشد. خانواده‌ها می‌توانند در روزهای تعطیل در كنار یكدیگر ورزش جمعی و گردشی در هوای پاك را تجربه كنند. حتی در فصل زمستان و بعد از بارش برف هم می‌توان این مسیرها را با وسایل كامل مثل كرامپون و كفش و لباس مناسب طی كرد.
دیدنی های پارک جمشیدیه
- گذرگاه های سنگی و رویایی: فرقی نمی کند که از کدام یک از چهار ورودی پارک به آن وارد شوید. از همان ابتدا این فضای سنگی پارک و آرامش آن است که شما را مسحور خود خواهد کرد. می توانید در گذرگاه‌های سنگفرش شده قدم بزنید و گوشه گوشه پارک را از نظر بگذرانید. درختان سر به فلک کشیده در دو سوی این گذرگاه ها منظره‌ای رویایی و مسیری چشم نواز را پیش روی تان قرار می‌دهند و شما را با خود به دنیایی دیگر می برند.
- دریاچه، آبشار و آبنماهای سنگی: یکی از دیدنی‌هایی که نگاه هر کسی را به خود جلب می‌کند، رقص آب در جای جای جمشیدیه است که در محل دریاچه به اوج خود می‌رسد. حضور آب در این پارک طراوت خاصی به آن بخشیده و به نوعی، تصویری از باغ های ایرانی را در ذهن تداعی می کند. در مجاورت آبشار و دریاچه نیمکت‌هایی وجود دارند که به شما فرصت می‌دهند برای ساعت ها به این جلوه روح نواز آب خیره شوید و از رقص ماهی ها در آب نیز لذت ببرید. اردک ها و مرغابی ها نیز سر و صدای خودشان را دارند و در میان دریاچه چرخ می‌زنند. حضور این جانداران نیز زیبایی این مکان را دوچندان می‌کند.
- حیوانات و تندیس های سنگی: یکی از دیدنی های جالب توجه جمشیدیه، تخته سنگ‌هایی هستند که تغییر شکل داده شده‌اند و هیبت حیوانات مختلف را در ذهن تداعی می‌کنند. کافیست کمی از قدرت رویاپردازی خود بهره بگیرید تا غرق تماشای این حیوانات سنگی شوید. این باغ وحش سنگی به حدی جذاب است که گردشگران رنج پیمودن ۶۰۰ پله را برای تماشای این حیوانات، به جان می خرند و از گردش خود لذت می برند. در این میان، به جز حیوانات، تندیس های دیگری هم دیده می شوند که مفاهیم طبیعی، فرهنگی و عرفانی دارند و با شکل و شمایل خاص خود قوه تخیل شما را به کار می‌اندازند.
- بوستان فردوسی: بوستان جمشیدیه تا به امروز ۲ بار مورد بازسازی قرار گرفته تا زیبایی‌هایش حفظ شوند و مردم بتوانند به راحتی از امکانات آن استفاده کنند. یکی از این بازسازی‌ها در سال‌های ۱۳۷۵- ۱۳۷۴ صورت گرفت که طی آن حدود ۱۶ هکتار دیگر به جمشیدیه اضافه شد؛ اما نام تازه‌ای به خود گرفت و به پاس ۳۰ سال رنج شاعر نامدار در سرایش شاهنامه، با نام فردوسی مزین شد. بیش از ۶۳۱۷ متر مربع از این پارک به گلکاری اختصاص یافت و آمیزش دو عنصر سنگ و گیاه، جلوه‌ای متفاوت به آن داد. حالا این بوستان همچون فرزند پارک جمشیدیه است و با داشتن فضایی روح‌نواز مردم را به سوی خود می‌کشاند.
- نمایشگاه های فصلی: در برخی ایام سال می توانید شاهد برپایی نمایشگاه های هنری مختلف در جمشیدیه باشید. به عنوان مثال ممکن است در این پارک با هنرمندان صنایع دستی مواجه شوید که گرد هم آمده اند و حاصل هنر خود را عرضه می دارند. وجود این نمایشگاه ها در فضای خاص پارک، علاقه مندان بسیاری را راهی جمشیدیه می کند تا لحظات خوبی را در آن بگذرانند.
باغ فردوسی
ساخت باغ فردوسی در سال ۱۳۷۵، انجام گرفت. این بوستان در راستای گسترش بوستان جمشیدیه است. مساحت پارک نزدیک به ۱۳۲٬۷۰۰ متر مربع است. آمیزش دو عنصر سنگ و گیاه در این پارک کوهستانی زیبایی خاصی را نمایان می‌سازد. مساحت گلکاری در این پارک ۶٬۳۱۷ متر مربع می‌باشد. در این پارک رستوران‌های گوناگونی وجود دارد که هر یک از آنها نمادی از زیبایی و آداب و رسوم قوم‌های ایرانی را به نمایش می‌گذارند.
در سال ۲۰۰۱ جایزه بنیاد آقاخان به این باغ تعلق گرفت. طراح این باغ، غلامرضا پاسبان حضرت و فرهاد ابوضیا می باشند.
امکانات رفاهی
از امکانات این بوستان می‌توان به آمفی تئاتر، رستوران، آب‌نما، مبلمان پارک (نیمک، سطل زباله، آبخوری، پایه چراغ)؛ فضای سبز (گیاهان پوششی، جنگلکاری، رز و درختچه، گل و گلکاری) نام برد. از دیگر امکانات رفاهی این پارک سرویس‌های بهداشتی و روشنایی در شب با به‌کارگیری از ۱۷۵ تیر روشنایی است.
این پارک نامناسب برای معلولان حرکتی و سالمندان دارای مشکل زانو و حرکتی است زیرا نمی‌توانند به قسمت‌هایی از پارک دسترسی پیدا کنند.
آدرس
پارک جمشیدیه در انتهای خیابان شهید باهنر (نیاوران)، انتهای خیابان فیضیه و امیدوار واقع شده است.
دسترسی
برای رسیدن به پارک جمشیدیه باید اول خود را به میدان تجریش برسانید. برای این کار می‌توانید در ایستگاه مترو تجریش در خط یک مترو از ایستگاه خارج شوید یا با بی‌آر‌تی‌های مسیر میدان راه‌آهن – تجریش و تاکسی‌هایی که از سراسر شهر به میدان تجریش می‌روند استفاده کنید. از میدان تجریش هم می‌توانید با تاکسی‌هایی که از سمت میدان قدس به پارک جمشیدیه می‌روند به پارک برسید. همچنین در خیابان نیاوران می‌توانید از خیابان فیضیه و امیدوار به پارک جمشیدیه برسید.
مرتبط:
از محله «عودلاجان» تهران چه می‌دانید؟
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.