سفرنامه دشت ارژن ۳

تاریخ جمعه ۱۳۶۰/۰۴/۲۶

ساعت ۰۶:۰۰   صبح از طریق جاده شیراز – کازرون توسط یک وانت بار عزم  سفر کردیم.

مقصد ساحل شرقی دریاچه دشت ارژن در ۵۸ کیلومتری غرب شیراز و ۲ کیلومتری شرق قریه دشت ارژن بود. ساحل شرقی این دریاچه به رشته کوه نسبتا مرتفعی که دارای جهت شمالی – جنوبی است محدود می شود. که بعلت وضعیت خاص تخته سنگ ها و دیواره ها محل مناسبی برای تمرین اعمال فنی کوه نوردی بود. منظور از این سفر نیز تمرین فنون مختلف رایج در فن کوه نوردی بود . در طی این برنامه یک مرحله صعود میمون از دیواره به ارتفاع تقریبی ۳۵ متر در جنب آبشار دشت ارژن صورت گرفت.

تعداد افراد در این سفر جمعا” ۱۰ نفر بود. در ساعت ۱۷:۰۰ شروع به بازگشت نمودیم. ۴ نفر از افراد توسط یک دستگاه اتومبیل وانت از محل آبشار تا جاده اصلی را طی کردند. ۶ نفر باقیمانده که شامل نگارنده نیز بود با عبور از میان نیزارها وشبه باتلاق های میان دشت در ساعت ۱۹:۰۰ به قریه دشت ارژن وارد شدیم و در ساعت ۱۹:۳۰ توسط یک دستگاه وانت کمپرسی به شیراز باز گشتیم.

منبع: 

سفرنامه صعود به قله دنا

سفرنامه صعود به قله تفتان

سفرنامه صعود به قله دنا

تاریخ جمعه ۱۳۶۰/۰۵/۰۹

ساعت ۰۶:۳۰صبح از طریق جاده شیراز – یاسوج بوسیله مینی بوس عزم  سفر کردیم.

مقصد قله حوض دال واقع در ۲۳۵ کیلومتری شمالفرب شیراز و ۱ کیلومتری شمال قریه سی سخت بود.

این قله یکی از چندین قله مرتفع سلسله جبال دنا است که با ۴۲۵۰ متر ارتفاع، قله مرکزی این رشته محسوب می شود. پس از رسیدن به شهرستان یاسوج مرکز استان کهکیلویه و بویر احمد توسط یک مینی بوس به قریه سی سخت که در ۳۶ کیلومتری شمالغرب یاسوج واقع است عزیمت نمودیم و در  ساعت ۱۴:۰۰ پس از صرف نهار و استراحت از طریق تنگ سی چونی و گردنه بیژن صعود را آغاز کردیم. در ساعت ۱۸:۰۰ در محل پناهگاهی اطراق نموده و شب را به صبح رساندیم.

در ساعت ۰۸:۰۰ مورخ ۱۰ مرداد صعود را ادامه دادیم و در ساعت ۱۴:۰۰ در پایان صعود در محل قله حوض دال گرد آمدیم. از محل این قله، قله های پازن پیر در سمت شرق و قله های سه قپ که شامل بیژن یک، دو و سه است در سمت مغرب دیده می شوند.

پس از نصب تابلوی گروه کوهنوردی آرش شیراز و تجدید قوا شروع به بازگشت نمودیم. متاسفانه بر اثر یک اشتباه نام قله ای که بدان صعود شد بر روی تابلوی مذکور غلط نگاشته شده است و همچنین تاریخ صعود ۱۱ مرداد ذکر شده است که صحیح آن ۱۰ مرداد می باشد.

وجه تسمیه نام حوض دال طبق گفته اهالی بومی وجود حوضچه ای در ارتفاع ۳۹۰۰ متری است که محل جمع شدن آب حاصل از ذوب برف است.

دال در زبان محلی به کرکس گفته می شود و بر روی این محل دال ها پرواز کرده و چرخ می زنند. در مورد نامگذاری تنگ و قلل به نام بیژن دو روایت گفته می شود و عده ای از اهالی بومی معتقدند به خاطر نام اولین کوهنوردی است که به این قلل صعود کرده است. روایت دوم که به نظر صحیح تر است و در کتب معتبر تاریخ نیز ذکر شده  این است که بر طبق افسانه های کهن ایران باستان بیژن در این کوه در غاری زندانی بوده و رستم او را نجات می دهد.

در مسیر بازگشت در ساعت ۱۸:۰۰ در کنار چشمه محل تامین آب مورد مصرف اهالی سی سخت که در میان تنگ بیژن واقع است و به چشمه فیلی موسوم است توقف کرده و شب را به صبح رساندیم. در ساعت ۰۸:۳۰ مورخه ۱۱ مرداد به سی سخت رسیدیم و توسط کامیون به یاسوج بازگشتیم پس از بازدید از آبشار و پارک جنگلی یاسوج در ساعت ۱۷:۰۰ به شیراز عزیمت کردیم.

مسیر صعود به قله از روی کروکی های ثبت شده و پرسش از اهالی بومی انتخاب شد و اکثر افراد گروه با کوله کامل به قله صعود نمودند.

تعداد افرادی که در این برنامه همراه بودند ۹ نفر بود.

مرتبط:

سفرنامه صعود به قله تفتان

سفرنامه تنگ براق

تاریخ ۱۳۶۰/۰۵/۱۶

ساعت ۰۶:۳۰ صبح از طریق جاده شیراز – یاسوج بوسیله مینی بوس عزم  سفر کردیم.

مقصد تنگ براق در ۱۲۰ کیلومتری شمالغربی شیراز و ۵۰ کیلومتری جنوبشرق یاسوج بود. این محل در ۲۰ کیلومتری شمال اردکان فارس در سمت جنوب جاده سپیدان – یاسوج واقع است.

در واقع موازی با تنگه تیزآب است. در این محل فسیل های فراوانی  از دو کپه ای ها و حلزونیان مشاهده می شود که بعلت فرسایش شدید در سطح زمین ظاهر شده اند. نام این تنگ از قریه ای به نام براق که در ضلع شرقی آن واقع است گرفته شده است.

در گویش محلی نام دیگرآن  تنگ خرسی است که گویا بعلت دیده شدن خرس در آن منطقه می باشد. در کنار دهانه تنگ از جاده اصلی، راه شوسه ای به طرف جنوب جدا می شود که به محلی به نام تنگ گرگی ختم می شود.

در ساعت ۰۸:۳۰ پس از صرف صبحانه در محل چم آس ( محلی خارج از شهر سپیدان ) بوسیله یک دستگاه کامیون تا دهانه تنگ رفتیم. پس از گذر نمودن از قسمتی از تنگ در محل پناهگاهی اطراق نمودیم و در ساعات پس از صرف نهار به بازدید قسمت های مختلف تنگ رفتیم . در ساعت ۱۷:۰۰ به سوی شیراز حرکت کردیم .

تعداد افرادی که در این برنامه حضور داشتند ۹ نفر بودند.

مرتبط:

سفرنامه تنگه تیزآب

سفرنامه برم فیروز

هنرمند ژاپنی بدون سفر به ایران مسجد امام اصفهان را نقاشی کرد

جان ماتسوبارا (Jun Matsubara) هنرمند ژاپنی با اثر “مسجد امام اصفهان” و با موضوع ایران در “نمایشگاه تبادلات فرهنگی ایران و ژاپن” که از سوی رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن بر پا شده بود، شرکت کرده است.

 او در گفتگویی با رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن گفت: با ۶۲ سال سن، حدود ۴۴ سال در زمینه نقاشی فعالیت هنری دارم و تاکنون به ایران سفر نداشته ام، البته اطلاعات بسیار محدودی در مورد امام خمینی(ره) و انقلاب شنیده بودم و این که مردم ایران بسیار مهربان و صمیمی هستند و بسیار علاقه مندم از نزدیک با ایران آشنا شوم.

این هنرمند ژاپنی افزود: رایزن فرهنگی ایران و برپایی این نمایشگاه باعث شد تا نگاه جدیدی را نسبت به ایران تجربه کنم و خلق این اثر با توجه به این که تاکنون به این کشور سفر نکرده ام نیازمند بررسی های جدی بود و در مطالعاتی که انجام دادم بسیار به کاشی کاری، معماری و ساختمان های تاریخی ایرانی اسلامی علاقه مند شدم که مانند مینیاتور هستند.

وی به ساختمان و معماری مسجد اصفهان هم که نقاشی خود را با الهام از آن خلق کرد اشاره کرد و افزود: این ساختمان تفاوت ها و اختلافات بسیار زیادی با ساختمان های ژاپنی دارد و امیدوارم بتوانم در این زمینه آثار دیگری را هم از ایران نقاشی کنم.

جان ماتسوبارا با تشکر از اقدام رایزنی فرهنگی در برگزاری این نمایشگاه که نقش مهمی در تبادلات فرهنگی ایران و ژاپن دارد، افزود: امیدوارم که این تبادلات بین دو کشور بزرگ ایران و ژاپن روز به روز توسعه یابد و شاهد برگزاری نمایشگاه های متعدد و مشترک هنرمندان ایرانی و ژاپنی در دو کشور باشیم که از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.

وی که امیدوار است پس از برگزاری این نمایشگاه زمینه همکاری بیشتر با ایران و به ویژه هنرمندان ایرانی برای وی ایجاد شود، بر برگزاری این گونه نمایشگاه ها به صورت مشترک با هنرمندان ایرانی تاکید کرد.

هنرمند ژاپنی بدون سفر به ایران مسجد امام اصفهان را نقاشی کرد

نمایشگاه نقاشی با عنوان “تبادلات فرهنگی ایران و ژاپن” برای اولین بار با حضور و نمایش بیش از ۳۶ اثر هنری از ۸ شخصیت هنرمند ژاپنی و علاقه مند به ایران و نمایش آثار آنان و از جمله خلق آثاری ویژه با موضوع جاذبه های گردشگری و فرهنگی با عنوان”ایران”، چندی قبل از سوی رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن برگزار شد.

در این رویداد فرهنگی ـ هنری، نقاشان و از اعضای انجمن های نقاشی گوئنن و استقلال ژاپن که جزء مهمترین تشکل های هنری این کشور محسوب می شوند به دعوت و پیشنهاد رایزنی فرهنگی علاوه بر این که هشت تابلو و اثر درباره ایران را در طول چند ماه نقاشی و خلق کردند، تعدادی از آثار خود که در رویدادها و نمایشگاه های ژاپن از جمله موزه ملی، گالری هنر و … به نمایش درآمده بود را به نمایش گذاشتند که با استقبال علاقه مندان ژاپنی مواجه شد.
هنرمندان و آثار شرکت کننده در این نمایشگاه شامل جان ماتسوبارا (مسجد امام اصفهان)، شیگه‌نوبو موری‌یاما (کوزه و ظرف مسی) ، هیده‌کو موراتا(روز تقدیر)، سه‌جیما تاکومی(تخت جمشید)، کیدائی تاگوچی(سفر)، سؤو تسوکاموتو (فراتر از خاطره)، شیوئیچیرو تسوکودا(تهران) و کازونوری یامائوچی(تصویر ذهنی پارس با گلدان و گل لاله)  بودند.

منبع: ایسنا

سفرنامه تنگه تیزآب

تاریخ ۱۳۶۰/۰۵/۲۲

ساعت ۱۴:۳۰ از طریق جاده شیراز – یاسوج بوسیله مینی بوس عزم سفر کردیم.

مقصد تنگ تیزآب در ۱۳۰ کیلومتری شمالغرب شیراز و ۴۰ کیلومتری جنوبشرق یاسوج بود. در ساعت ۱۸:۰۰ بعلت در دسترس نبودن وسیله نقلیه مجبور به اطراق در محل چله گاه کوچک شدیم. صبح روز جمعه مورخه  ۲۳ مرداد در ساعت ۱۰:۰۰ توسط یک کامیون به محل تنگ عزیمت نمودیم.

پس از بازدید محل در ساعت ۱۱:۳۰ در انتهای تنگ اطراق نمودیم . در ساعت ۱۷:۰۰ به قصد بازگشت حرکت کردیم که بعلت مهیا نبودن وسیله نقلیه به صورت پراکنده به شیراز باز گشتیم.

تعداد افراد گروه در این سفر جمعا” ۱۳ نفر بود که ۱۰ نفر از اعضاء اصلی و ۳ نفر بقیه مهمان این سفر بودند.

سفرنامه کوه سرخ ۳

تاریخ ۱۳۶۰/۰۸/۰۸

ساعت ۰۷:۰۰  از طریق جاده شیراز – سپیدان  بوسیله کامیون عزم سفر کردیم.

مقصد کوه سرخ در محل قریه بزن ۱۰ کیلومتری غرب شیراز بود.

پس از ۵ ساعت راهپیمائی در میان شبه ماهورهای پست و بلند در نقطه ای در کنار رودخانه کوچکی،  حد فاصل دامنه کوه سرخ و کوه دراک  نهار را صرف کردیم. بافت زمین شناسی کوه سرخ و کوه های اطراف آن شنی و ماسه ای است که همین امر باعث شده است مناظر زیبای و بدیعی در اثر فرسایش آبی بوجود آید. جانور غالب این منطقه روباه  است که کم و بیش به چشم می آید.

در ساعت ۱۸:۰۰ پس از بازدید محل به قصد بازگشت حرکت نمودیم و توسط اتوبوس و اتومبیل های سواری عبور کننده به شیراز باز گشت نمودیم.

تعداد افراد در این سفر جمعا” ۱۴ نفر بود که ۷ نفر از اعضاء اصلی گروه کوهنوردی آرش شیراز و بقیه  مهمان این سفر بودند.

مرتبط:

سفرنامه کوه سرخ

سفرنامه تنگ سرخ  ( دو روزه خانوادگی )

سفرنامه ی دراک ۲

تاریخ ۱۳۶۰/۱۰/۱۰

ساعت  ۱۴:۳۰   از طریق  حوالی کارخانه سیمان شروع به صعود نمودیم.

شب را در محل کلبه ای که در جنوب ارتفاعات دراک واقع شده و به کلبه  ( کربلائی ولی ) مشهور است گذرانیدیم. صبح روز جمعه مورخه ۱۱ دی ماه   ساعت  ۰۸:۰۰ به طرف قله حرکت نمودیم  و پس از عبور از محل  چاه آبی که  در زیر قله واقع است و مستور از برف که روز چهارشنبه باریده بود به سوی قله ادامه حرکت دادیم که  از فراز قله دراک شهر شیراز کاملا قابل رویت است. پس از مدت کوتاهی توقف در قله شروع به بازگشت نمودیم.

در ساعت ۱۶:۰۰ از جاده سیمان توسط اتوبوس به شهر باز گشتیم.

تعداد افراد در این سفر جمعا” ۱۰ نفر بود که کلیه افراد از اعضاء  رسمی گروه کوهنوردی آرش بودند.

مرتبط:

سفرنامه ی دراک

سفرنامه صعود به قله ی دراک

سفرنامه برم فیروز

تاریخ ۱۳۶۰/۰۹/۱۲

ساعت  ۰۷:۰۰  از طریق جاده شیراز – سپیدان بوسیله مینی بوس عزم سفر نمودیم.

مقصد برم فیروز در ۱۲۰ کیلومتری  شمال غرب شیراز بود. ارتفاع این قله که یکی از چندین قله رشته کوه دنا  است ۳۸۵۰ متر دارد که در زیر قله در ارتفاع حدود ۳۲۰۰ متری از سطح دریای آزاد برم نسبتا” وسیعی قراردارد که به برم فیروز موسوم است.

ساعت  ۱۰:۰۰ در ابتدا جاده قدیم سپیدان – یاسوج از مینی بوس پیاده شدیم ؛ بعلت وضع نامساعد جاده و مهیا نبودن وسیله نقلیه پیاده به طرف محل براه افتادیم. در ساعت ۱۵:۰۰ در پناهگاه کوچکی در نزدیکی قریه کمهر زیر دامنه کوه  اطراق نمودیم. ساعت ۰۸:۰۰  مورخه ۱۳ آذر که مصادف با جمعه بود صعود را در میان برف به طرف قله شروع نمودیم. در ساعت  ۱۲:۰۰ پس از بازدید محل، بازگشت را آغاز نمودیم.  در ساعت ۱۴:۰۰ پس از صرف نهار در محل سه چاه پیاده به سوی سپیدان حرکت کردیم. در ابتدای بازگشت به منظور شناسایی راه های عبور جدید از بیراهه ها عبور کرده و در ساعت ۱۸:۰۰ به شهر سپیدان وارد شدیم. برای بازگشت به شیراز از یک دستگاه مینی بوس لستفاده نمودیم و به سمت شهرستان شیراز حرکت کردیم.

تعداد افراد در این سفر جمعا” ۷ نفر بود که ۶ نفر از اعضاء اصلی  و بقیه مهمان در این سفر بودند.

مرتبط:

سفرنامه صعود به قله برم فیروز

سفرنامه قله رنج – برم فیروز

سفرنامه تنگ شهناز

تاریخ ۱۳۶۰/۱۱/۰۲

ساعت ۰۶:۳۰  از طریق جاده  شیراز – کوار  توسط مینی بوس عزم سفر نمودیم.

مقصد  تنگ شهناز واقع در ابتدای جاده کوار بود . این تنگه درست عمود بر دو راهی جاده شیراز جهرم – کوار در سمت جنوب جاده و در میان رشته کوه سبزه پوشان واقع شده است. در اواسط دره آثار باستانی از زمان گذشته دیده می شود.

انتهای دره دو شاخه می شود که  شاخه شرقی بسته است و بوسیله راه باریکی که محل عبور سیلاب است و صعود از آن مشکل می باشد و تا قله امتداد پیدا می کند. در دیواره شرقی تنگه آثاری  از یک قلعه وجود دارد که در کنار آن بقایای چاه مکعب مستطیل شکلی کنده شده در سنگ دیده می شود که گویای قدمت باستانی این محل است  که البته برای شناخته شدن موقعیت  جدی تاریخی آن احتیاج به کاوش دقیق است.

در شاخه غربی که طولانی تر از شاخه شرقی است؛ در دیواره  غربی آن چند سوراخ وجود دارد که در بررسی یکی از آن ها غار بزرگی نمودار شد که بعلت ذیق وقت موفق به کاوش کامل آن نشدیم.

تعداد افراد در این سفر جمعا” ۱۱ نفر بود  که ۸ نفر از اعضاء اصلی و بقیه مهمان گروه بودند.

در ساعت ۱۷:۰۰ توسط یک دستگاه وانت بار به شهر عزیمت نمودیم.

سفرنامه ی سپیدار

تاریخ ۱۳۶۰/۱۱/۲۲

ساعت ۰۷:۰۰  از طریق جاده  شیراز –  جهرم  توسط مینی بوس  طریق سفر نمودیم.

مقصد  رشته کوه سپیدار در ۷۰ کیلومتری جنوب شرق شیراز بود. قله اصلی این رشته کوه ۳۱۶۰ متر از سطح دریای آزاد ارتفاع دارد و در مقابل قریه آبسرد سر بر آسمان افراشته است و از چند مسیر مختلف می توان بدان صعود کرد.

گروه ماکه شامل نگارنده نیز بود از مسیر دره سنگی که در جنوب قریه آبسرد واقع شده  و یکی از چندین خط القعر این رشته کوه است؛ به این قله سنگی یورش بردیم. در ساعت ۰۸:۳۰ از ابتدای جاده شوسه تازه سازقریه شروع به راهپیمائی نمودیم. نهار را روی تپه ای که مشرف بر قریه آبسرد است صرف نمودیم.

در ساعت ۱۴:۰۰  به اطراف دره مذکور حرکت کردیم.  در ساعت ۱۶:۰۰  در اواسط دره  در یک پناهگاه طبیعی اطراق نمودیم و شب را به صبح رساندیم. صبح روز جمعه مورخه ۲۳ بهمن  ساعت  ۰۷:۰۰ صعود  آغاز شد. مسیر صعود که بر اساس دورنما و تصمیم افراد انتخاب شد، شیب تندی داشت که در اواسط راه با برف و یخ مواجه شدیم که این مزید علت شد و صعود را مشکل نمود.

در ساعت ۱۱:۰۰ پس از ۴ ساعت راهپیمائی بر بلندای قله ایستادیم.  در ساعت ۱۲:۰۰ پس از بازدید مناظر اطراف و تمدید قوا  بازگشت را آغاز نمودیم در راه بازگشت وجود یخ و برف و شیب تند مشکلات عدیده ای را پیش آورد که خوشبختانه هیچ گونه حادثه سوئی رخ نداد و همه ی افراد به سلامت به محل اطراق بازگشتیم.

نهار را همچون روز پیش در اطراف قریه صرف نمودیم و سپس پیاده از طریق جاده شوسه عازم جاده اصلی شدیم. در ساعت ۱۸:۰۰ توسط یک کامیون به شیراز بازگشت نمودیم

تعداد افراد در شروع سفر ۶  نفر بود  که ۵ نفر از اعضاء اصلی گروه کوهنوردی آرش شیراز بودند  و  یک نفر بقیه مهمان گروه بود که بنا به مسائلی در ابتدای شروع سفر مجبور به بازگشت به شیراز شد..