اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی

مفهوم برندینگ در اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی چیست؟

دبیر جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایران با اشاره به اهمیت برندسازی در هویت‌بخشی به اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی و مقاصد گردشگری، مفهوم و عوامل مؤثر بر برندینگ را تشریح کرد.

صادق کاظمیان در خصوص مفهوم برندینگ اقامت‌گاه بوم‌گردی و مقاصد گردشگری اظهار کرد: برند موجودی زنده است که طی فرایندی قلب‌ها را تسخیر کرده و جایگاهی در ذهن مردم ایجاد می‌کند. در واقع برند ادراک ذهنی نسبت به یک پدیده است و آن چیزی است که مخاطبان درخصوص یک پدیده بیان می‌کنند.

وی با اشاره به اهمیت برند و برندسازی ادامه داد: متخصصان این حوزه برند را ابزاری برای رسیدن به موفقیت می‌دانند. امروزه مخاطبان انتخاب‌های زیاد و وقت اندکی در اختیار دارند. لذا مخاطبان زمانی پدیده و یا مفهومی را سریع‌تر، بهتر و بیشتر می‌پذیرند و در درون خود نهادینه می‌سازند که ارتباط ذهنی و قلبی با مفهوم و یا پدیده برقرار کنند.

دبیر جامعه حرفه‌ای اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی ایران بیان کرد: بنابراین برند و برندسازی بسیار حائز اهمیت است زیرا مردم و مخاطبان به وسیله آن با هویت و شخصیت برند ارتباط برقرار می‌کنند؛ از این رو هویت‌بخشی اقامت‌گاه‌ها توسط خودمان بسیار اهمیت دارد چون در غیر این صورت مخاطب برای ما هویتی ایجاد خواهد کرد که لزوما این هویت‌بخشی مطلوب و ایده‌آل اقامت‌گاه‌ها نخواهد بود.

کاظمیان با بیان این که برندسازی و برندینگ بسیار سریع باید انجام شود، عنوان کرد: برندینگ فرایندی طولانی است و طی چندین دهه این هویت ساخته می‌شود؛ به عنوان مثال تنها پنج درصد برندها کم‌تر از ۲۵ سال قدمت دارد و به این ترتیب زمان نقش موثری در این زمینه ایفا می‌کند.

وی اضافه کرد: موفقیت برندینگ هزینه‌هایی را در پی دارد، در حالی که اقامت‌گاه‌ها حتی پیش از شیوع ویروس کرونا نیز با مشکلاتی در این خصوص مواجه بوده‌اند. موفقیت برندینگ نیازمند زمان طولانی است و همچنین برای برندسازی باید رنج و تلاش زیادی را متحمل شد و وجود زیرساخت‌ها و منابع نیز از دیگر عوامل مؤثر بر این رویکرد به حساب می‌آید. علاوه بر این، برندینگ اقدامی گروهی است که باید توسط گروهی آگاه انجام شود، بنابراین به نظر می‌رسد نه ‌تنها اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی بلکه صنعت گردشگری و به طور کلی صنعت کشور با چالش‌هایی در این خصوص مواجه است.

دبیر جامعه حرفه‌ای اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی ایران تصریح کرد: برندسازی مقصد گردشگری قبل از سفر، مجموعه داده‌ها و اطلاعاتی را در اختیار مخاطب قرار می‌دهد تا گردشگر با استفاده از آن‌ها هویت مقصد گردشگری را شناسایی کرده و انتظاراتی متناسب با امکانات و هویت اقامت‌گاه ایجاد شود، به گونه‌ای که بتواند تمایزی میان اقامت‌گاه با سایر رقبا و اقامت‌گاه‌ها ایجاد کند؛ لذا برندسازی مقصد گردشگری، نقش مهمی در شکل‌گیری تجربه‌های متفاوت بازدیدکنندگان ایفا خواهد کرد.

کاظمیان خاطرنشان کرد: به شکلی که این تجربه بر اساس برنامه سفر گردشگر، پیشینه فرهنگی، هدف بازدید و تجربه‌های گذشته او شکل می‌گیرد. به علاوه ویژگی‌های متفاوت اقلیمی، طبیعی، تاریخی، میراث فرهنگی، صنایع‌دستی مختلف استان خراسان و کشور نقش مهمی در اقامت‌گاه‌ها دارند که هر یک امکان تجربه‌ای متفاوت را برای گردشگران ایجاد می‌کند. به این ترتیب اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی باید در جهت معرفی برند و هویت خود حرکت کنند.

وی افزود: وفاداری به مقصد گردشگری بسیار اثرگذار خواهد بود و در زمینه اقامت‌گاهای بوم‌گردی نقش جدی دارد. به عبارت دیگر توصیه و معرفی مقصد گردشگری به دوستان، نزدیکان و همچنین تصمیم‌گیری برای سفر مجدد به این مقصد موضوعی بسیار حیاتی است که از آن به عنوان وفاداری یاد می‌شود. به گونه‌ای که علاوه بر ایجاد پایداری مقصد و کاهش هزینه‌های بازاریابی، افزایش قدرت نفوذ و تکرار تبلیغات دهان به دهان را نیز افزایش می‌دهد.

دبیر جامعه حرفه‌ای اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی ایران تشریح کرد: با توجه به این که اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی اغلب در بافت‌های روستایی قرار دارند، به صورت خانوادگی مدیریت می‌شوند و به تعبیری دیگر اقتصاد و مجموعه‌ای کوچک به شمار می‌روند، لذا وفاداری مخاطب و معرفی آن‌ها بسیار کمک‌کننده خواهد بود تا از این طریق بتوانند فعالیت اقتصادی خود را توسعه دهند.

برندسازی مقصد گردشگری در هویت‌بخشی و شخصیت‌سازی اقامت‌گاه بوم‌گردی موثر است

کاظمیان ادامه داد: وفاداری به برند دارای دو بعد نگرشی و رفتاری است، در بعد نگرشی در واقع ذهن مخاطب نگرش مثبتی نسبت به برند پیدا می‌کند و در بعد رفتاری، مخاطب علاوه بر استفاده از برند و اقامت‌گاه بوم‌گردی، مقصد گردشگری را به دوستان و آشنایان خود نیز معرفی می‌کند.

وی گفت: برندسازی مقصد گردشگری، در هویت‌بخشی و شخصیت‌سازی اقامت‌گاه بوم‌گردی و مقاصد گردشگری مؤثر بوده و این امر در ترجیح گردشگر بر انتخاب اقامتگاهی با مناظر  و چشم‌اندازهای مناسب و زیبا و با قیمت کمتر اثرگذار خواهد بود؛ لذا با بهبود برند مقصد گردشگری علاوه بر متمایزسازی برند مقصد و انتقال انتظارات گردشگر، تجربه سفری به یادماندنی ایجاد می‌شود، کیفیت خدمات بهبود پیدا می‌کند، ارتباط عاطفی میان گردشگر و مقصد تقویت می‌شود و در نهایت هزینه‌های تحقیق و بررسی گردشگر را کاهش می‌دهد.

دبیر جامعه حرفه‌ای اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی ایران اضافه کرد: برندسازی، نیازمند عمل و اقدامی یکپارچه است، به شکلی که لازم است فرهنگ، تبلیغات، هویت‌سازی، کارکنان، هنر، نوع چیدمان، فضای مجازی، ادبیات، پوشش، ساختارهای آن هویت واحدی را نشان داده و اعلام کنند.

منبع: ایسنا

مرتبط:

خانه‌های بوم‌گردی، فرصتی برای فرار از زندگی ماشینی

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *