گذر عمر بر دیوارهای این کاروانسرا و تاریخی که فراموش نمی‌شود
کاروانسرا چهل پایه خراسان جنوبی در فهرست میراث ملی ثبت شده و این امر گذرگاهی برای ثبت تاریخ است.
در گذشته به دلیل طولانی بودن مسافت بین راه‌ها مکان‌هایی با عنوان کاروانسرا در میان راه ساخته میشد تا محلی برای استراحت مسافران باشد. در جاده راور به دیهوک در نزدیکی روستای نایبند (۸۰ متری جنوب روستای نایبند و ۸۰ کیلومتری شمال شهر راور استان کرمان) روستایی به نام چهل پایه وجود دارد که کاروانسرای چهل پایه هم جزئی از همین روستا است.
این مسیر در گذشته شهرهای جنوبی کشور را به خراسان وصل می کرد؛ از این رو مسافران زیادی که قصد زیارت امام رضا(ع) را داشتند از این جاده گذر می‌کردند. به دلیل عدم امکانات، در امان ماندن از خطر راهزنان و همانطور که گفته شد استراحت میان راه کاروانسرا و اقامتگاه های متعددی از جمله آب‌بید، حوض پنج، چاه کوران، قلعه دختر، و غیره در این جاده تعبیه شده که چهل پایه یکی از آن‌هاست.
بر اساس شواهد گفته شده دو چاه عمیق برای تامین آب مسافران در کاروانسرا و به لحاظ تاریخی قدمت آن مربوط به دوره قاجار است. این روستا در مرکز ایران و کویر لوت واقع شده است و از آثار تاریخی و جاذبه‌های گردشگردی شهرستان طبس در استان خراسان جنوبی به شمار می‌آید. اینجا همان جایی است که روزی مامنی برای زائران خسته و امروز گذرگاهی برای رسیدن به گذشته پر فراز و نشیب این سرزمین است.
کاروانسرای چهل پایه و مجموعه بناهای پیرامون آن در شهرستان طبس خراسان جنوبی در فهرست میراث ملی ثبت شد. کاروانسرا و مجموعه آثار واجد ارزش آن شامل، آب انبار، پایاب، برج، کوره آجر پزی است که هر کدام از این آثار در خور پژوهش و مطالعه از منظر معماری و تاریخی هستند. این بنا هزار و ۶۰۰مترمربع مساحت داشته و بر اساس بررسی‌های باستانشناسی و شواهد معماری به دوره قاجاریه تعلق دارد. اجزای اصلی این اثر شامل سردر و هشتی ورودی، حیاط، برج، اصطبل، و تاقنماهای حیاط است.
منبع:ایسنا
مرتبط:
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.