کرونا و سفر مجازی به اعماق ناشناخته درون

شاید بتوان فضای مجازی را برای نسل جوان یک نوع گردشگری ماجراجویانه برای کشف رازها و توانایی‌های ذاتی افراد تلقی کرد. عامل مهم ارتقاء و رشد این گردشگری تحول عظیمی است که امکان ارتباط با یکدیگر را برای ما فراهم آورده که این امکان بر بستر اینترنت و به ویژه با ظهور ویدئوهای آنلاین (به عبارتی لایو) فراهم می‌شود.

یکی از عوامل کلیدی در این زمینه مطرح شدن افراد با ارائه ایده ها در زمینه تخصص خودشان است، با این کار افراد خیلی راحت تر به جهانیان می‌گویند که “بیایید با کمک همدیگر در یافتن راه حل های جدید شکست کرونا یاری رسانیم”، و حتی بعضی از کارشناسان پا را فراتر گذاشته و لایوهای پساکرونا منتشر می‌کنند.

در واقع اکثر کارشناسان با به اشتراک گذاری ایده ها، می توانند به یک رویکرد جدید و مناسب دست پیدا کنند. به عبارتی افراد سابقاً جهت شرکت در کارگاه های آموزشی، وبینارها، همایش ها بایستی هزینه می‌کردند؛ اما این گردشگری انگیزه و سکوی پرش شد تا به بهترین نحو ممکن افکار و نظراتشان را مطرح کنند. خیلی از افراد با شرکت در این لایوها، به یک نوآوری در کسب و کار رسیده و زندگی فردی و اجتماعی خودشان را متحول کردند.

بارها و بارها این عبارت را شنیدیم که افراد برنامه های تلویزیونی را کسل کننده و بی ثمر تلقی می کنند. همزمان با بحران کرونا، اتفاق بزرگی در جامعه مجازی در حال روی دادن است، و آن هم گردشگری پرسونا برندینگ است. شاید ما در ابتدای مسیر این سفر جذاب باشیم؛ اما کاربرانی که مشغول تولید محتوا در زمینه گردشگری هستند، هر چند ویدئوهای کوتاه و برخلاف اینکه ظاهری غیر حرفه ای دارند، مثل موشک بالستیک سریع اوج می‌گیرند. البته شاید هم عده ای دچار توهم فانتزی شده و با فالوورهای تقلبی سعی در شناساندن و قبولاندن یک چهره برند از خود در این فضا هستند.

در واقع افراد کارشناس فعلا تلویزیون را از اولویت خارج کرده اند و به جای آن بر روی تولید و انتشار محتوا به صورت آنلاین متمرکز شده اند. از سوی دیگر این موج، قدم بزرگی در رشد افراد از دیدگاه کنکاش درونی خود و یافتن نقاط قوت و مانور دادن مهارتشان است، یعنی با اشتراک گذاری ایده ها و کلیدواژه ها در جهت منافع عمومی قدم بردارند. در واقع فکر گردشگری و سفر مجازی آن هم از طریق توزیع محتوا بدون اتکا به تلویزیون و رسانه دیگر، واقعا برای افراد وسوسه انگیز است، حداقل افراد تمایل دارند یک بار آن را امتحان کنند، اما این گردشگری نوظهور، در پساکرونا همچنان برند خواهد ماند؟

در واقع تاثیر برنامه های لایو بر روی افراد مشابه برنامه تلویزیونی هست یا نه؟ آخر چطور می شود که این همه مدت به یک صفحه جادویی کوچک زل زد و بهترین ایده ها را کسب کرد؟ شاید افراد از اینکه ایده ها و تجربیات ارزشمند خودشان را با دوستان و همکاران شان در فضای مجازی به اشتراک می گذارند؛ بسیار خرسند بوده و حس آرامش کسب می کنند. در واقع با وجود بحران کرونا این لایوها به یک سکوی مجلل برای شناسایی و انتشار ایده ها تبدیل شده است. بسیاری از موسسات گردشگری و آموزشی اکنون با برگزاری ویدئوهای آنلاین و لایو، توجه و علاقه مخاطبان خاص خود را دوچندان کرده اند و این سبک به اصطلاحی مثل کرونا همه گیر شده است، تا جایی که وزارت گردشگری در تلاش برای ارائه بسته های حمایتی در این زمینه است.

بیش از صدها نفر از اساتید و فرهیختگان این صنعت توانسته اند تعداد بی‌شماری را به مخاطبان خود بیفزایند؛ این امر نشانگر این است که نیازمند یک جهش بزرگ و تاثیرگذار آموزشی در صنعت گردشگری هستیم. بحران کرونا در بهار ۹۹ برای نخستین بار در طول نظام آموزشی ایران، تحول شگرفی ایجاد کرد تا افرادی که در اقصی نقاط دنیا به اینترنت دسترسی دارند بتوانند برجسته ترین اساتید و معلمان و کارشناسان را به خانه هایشان ببرند.

شاید این یکی از پیامدهای خوب بحران کووید ۱۹ بود تا نظام آموزشی کشور به ویژه در صنعت گردشگری رشد کند. خیلی از افراد ساعت های زیادی را صرف دیدن این لایوها کرده و صحبت های آنان را به دقت گوش می کنند، چیزهای مختلفی یاد می گیرند و حتی سعی می کنند حرکات و عادات آنها را تقلید و سپس دانش و مهارت های شخصی خود را به آن بیفزایند.

این موضوع دستورالعمل یک صعود باشکوه در عرصه آموزش، نوآوری به اشتراک گذاری و یادگیری بیشتر است. به همین دلیل می توان گفت بحران کرونا در بهار امسال منجر به یک انقلاب آموزشی خواهد شد. همه می توانند بخشی از عناصر این انقلاب باشند. اگر واقعا به یکدیگر گوش کنیم و از یکدیگر بیاموزیم؛ آینده درخشانی در انتظار تک تک ما خواهد بود تا در آینده، نسل های تربیت شده در فضای مجازی آن هم در صنعت گردشگری مدیران و مسئولان فرهیخته ای شوند.

*ملیحه صفری /فعال حوزه گردشگری و روزنامه‌نگار

مرتبط:شاید هم پسا کرونا رسیده و ما نمی‌دانیم!