تاریخ ۱۳۶۰/۰۵/۱۶

ساعت ۰۶:۳۰ صبح از طریق جاده شیراز – یاسوج بوسیله مینی بوس عزم  سفر کردیم.

مقصد تنگ براق در ۱۲۰ کیلومتری شمالغربی شیراز و ۵۰ کیلومتری جنوبشرق یاسوج بود. این محل در ۲۰ کیلومتری شمال اردکان فارس در سمت جنوب جاده سپیدان – یاسوج واقع است.

در واقع موازی با تنگه تیزآب است. در این محل فسیل های فراوانی  از دو کپه ای ها و حلزونیان مشاهده می شود که بعلت فرسایش شدید در سطح زمین ظاهر شده اند. نام این تنگ از قریه ای به نام براق که در ضلع شرقی آن واقع است گرفته شده است.

در گویش محلی نام دیگرآن  تنگ خرسی است که گویا بعلت دیده شدن خرس در آن منطقه می باشد. در کنار دهانه تنگ از جاده اصلی، راه شوسه ای به طرف جنوب جدا می شود که به محلی به نام تنگ گرگی ختم می شود.

در ساعت ۰۸:۳۰ پس از صرف صبحانه در محل چم آس ( محلی خارج از شهر سپیدان ) بوسیله یک دستگاه کامیون تا دهانه تنگ رفتیم. پس از گذر نمودن از قسمتی از تنگ در محل پناهگاهی اطراق نمودیم و در ساعات پس از صرف نهار به بازدید قسمت های مختلف تنگ رفتیم . در ساعت ۱۷:۰۰ به سوی شیراز حرکت کردیم .

تعداد افرادی که در این برنامه حضور داشتند ۹ نفر بودند.

مرتبط:

سفرنامه تنگه تیزآب

سفرنامه برم فیروز

تاریخ ۱۳۶۰/۰۵/۲۲

ساعت ۱۴:۳۰ از طریق جاده شیراز – یاسوج بوسیله مینی بوس عزم سفر کردیم.

مقصد تنگ تیزآب در ۱۳۰ کیلومتری شمالغرب شیراز و ۴۰ کیلومتری جنوبشرق یاسوج بود. در ساعت ۱۸:۰۰ بعلت در دسترس نبودن وسیله نقلیه مجبور به اطراق در محل چله گاه کوچک شدیم. صبح روز جمعه مورخه  ۲۳ مرداد در ساعت ۱۰:۰۰ توسط یک کامیون به محل تنگ عزیمت نمودیم.

پس از بازدید محل در ساعت ۱۱:۳۰ در انتهای تنگ اطراق نمودیم . در ساعت ۱۷:۰۰ به قصد بازگشت حرکت کردیم که بعلت مهیا نبودن وسیله نقلیه به صورت پراکنده به شیراز باز گشتیم.

تعداد افراد گروه در این سفر جمعا” ۱۳ نفر بود که ۱۰ نفر از اعضاء اصلی و ۳ نفر بقیه مهمان این سفر بودند.

تاریخ ۱۳۶۰/۱۰/۱۰

ساعت  ۱۴:۳۰   از طریق  حوالی کارخانه سیمان شروع به صعود نمودیم.

شب را در محل کلبه ای که در جنوب ارتفاعات دراک واقع شده و به کلبه  ( کربلائی ولی ) مشهور است گذرانیدیم. صبح روز جمعه مورخه ۱۱ دی ماه   ساعت  ۰۸:۰۰ به طرف قله حرکت نمودیم  و پس از عبور از محل  چاه آبی که  در زیر قله واقع است و مستور از برف که روز چهارشنبه باریده بود به سوی قله ادامه حرکت دادیم که  از فراز قله دراک شهر شیراز کاملا قابل رویت است. پس از مدت کوتاهی توقف در قله شروع به بازگشت نمودیم.

در ساعت ۱۶:۰۰ از جاده سیمان توسط اتوبوس به شهر باز گشتیم.

تعداد افراد در این سفر جمعا” ۱۰ نفر بود که کلیه افراد از اعضاء  رسمی گروه کوهنوردی آرش بودند.

مرتبط:

سفرنامه ی دراک

سفرنامه صعود به قله ی دراک

تاریخ ۱۳۶۰/۱۱/۰۲

ساعت ۰۶:۳۰  از طریق جاده  شیراز – کوار  توسط مینی بوس عزم سفر نمودیم.

مقصد  تنگ شهناز واقع در ابتدای جاده کوار بود . این تنگه درست عمود بر دو راهی جاده شیراز جهرم – کوار در سمت جنوب جاده و در میان رشته کوه سبزه پوشان واقع شده است. در اواسط دره آثار باستانی از زمان گذشته دیده می شود.

انتهای دره دو شاخه می شود که  شاخه شرقی بسته است و بوسیله راه باریکی که محل عبور سیلاب است و صعود از آن مشکل می باشد و تا قله امتداد پیدا می کند. در دیواره شرقی تنگه آثاری  از یک قلعه وجود دارد که در کنار آن بقایای چاه مکعب مستطیل شکلی کنده شده در سنگ دیده می شود که گویای قدمت باستانی این محل است  که البته برای شناخته شدن موقعیت  جدی تاریخی آن احتیاج به کاوش دقیق است.

در شاخه غربی که طولانی تر از شاخه شرقی است؛ در دیواره  غربی آن چند سوراخ وجود دارد که در بررسی یکی از آن ها غار بزرگی نمودار شد که بعلت ذیق وقت موفق به کاوش کامل آن نشدیم.

تعداد افراد در این سفر جمعا” ۱۱ نفر بود  که ۸ نفر از اعضاء اصلی و بقیه مهمان گروه بودند.

در ساعت ۱۷:۰۰ توسط یک دستگاه وانت بار به شهر عزیمت نمودیم.

تاریخ ۱۳۶۰/۱۱/۳۰

ساعت ۰۷:۰۰  از طریق جاده  شیراز –  معالی آباد  بوسیله تاکسی   عزم سفر کردیم.

مقصد  رشته کوه دراک در غرب شیراز بود. قله اصلی این رشته کوه به ارتفاع ۲۸۹۰ متر در مقابل قریه بزن واقع است و از چند مسیر مختلف  می توان به آن صعود کرد. ما از مسیر دره ای که درست روبروی محله معالی آباد واقع است و یکی از چندین آبشور متعدد این رسته کوه است به قله صعود نمودیم.

در ساعت ۱۴:۰۰ در محل قله حاضر بودیم. کمی پائین تر از قله و درست روبروی قریه بزن در پناهگاه سنگی نهار را صرف نمودیم. در ساعت ۱۶:۰۰ شروع به فرود کردیم ؛ سرتاسر مسیر رفت و برگشت را برف سنگینی پوشانده بود و هوای سردی جریان داشت.

در مسیر بازگشت در دهانه دره ای که چاه آب در آن واقع شده است نگاهی به یک پناهگاه تقریبا” سالم انداختیم و سپس از دره به پائین سرازیر گشتیم. در ساعت ۱۹:۳۰ در محله معالی آباد توسط تاکسی به شهر بازگشتیم.

تعداد افراد در این سفر ۶  نفر بود  که ۴  نفر از اعضاء اصلی   و  ۲ نفر بقیه مهمان گروه بودند.