صعود به قله بل در اقلید فارس

بلندترین نقطه استان فارس، قله بل است. این قله جز شهرستان اقلید فارس به حساب می‌آید. بل در زبان پهلوی، به معنای بلند است. ارتفاع این قله را ۳۹۶۵ متر از سطح آب‌های آزاد اندازه گرفته‌اند.

صعود به قله بل – اقلید

تاریخ:  ۱۳۶۹/۱۰/۲۱ و ۱۳۶۹/۱۰/۲۲

به مناسبت تجلیل از آقای توجه یکی از پیشکسوتان گروه کوهنوردی آرش یک اکیپ ۹ نفره از این گروه با برنامه قبلی عازم منطقه اقلید شدند.

اعضای شرکت کننده در این برنامه عبارتند از :

• علیرضا قاجار سرپرست برنامه
• نادر کرمی مسئول فنی برنامه
• بهرام نژادیان مسئول تدارکات
• احمد توجه
• بهمن نژادیان
• محمدرضا زارع
• بابک فتورچی
• وحید فقیهی
• مرتضی سفید

حرکت از ترمینال مسافربری شیراز ساعت ۶:۳۰ روز پنج شنبه ۲۰/۱۰/۶۹ به سمت آباده آغاز شد و در ساعت ۹:۳۰ بود که قله بل را از جاده دید که کاملا سفید پوش است و هوا بسیار مناسب برای صعود؛   به هر صورت ۱۰:۳۰ به سورمق رسیده و پس از تهیه مقداری بنزین برای چراغ در ساعت ۱۰:۵۰ با وانت اداره آموزش و پرورش که راننده و دو همراه که از دوستان آقای توجه  و یکی از آنان استاد دانشکده کشاورزی بود عازم اقلید شدیم. ساعت ۱۱:۱۵ به شهر سردسیر اقلید به ارتفاع ۲۲۳۰ متر رسیدیم.  با پیاده شدن ما از اتومبیل اهالی شهر دور ما جمع شدن که این خودش در دسری بود. خیلی زود و سریع وسایل خود را جمع و جور کردیم و کوله های را به دوش کشیده و راهی خانه بهرام شدیم. این خانه به صورت کارگاهی تولیدی در آمده به نام تولیدی دنا.  بهمن  پیش  از ما آمده و ما را داخل خانه می برد؛ وی نهار بسیار خوش مزه ای آماده کرده بود.

با رسیدن به محل هر کدام از همنوردان به کاری مشغول شدن پس از خوردن نهار با هماهنگی که بهمن از قبل با آقای سید عبدالرسول میر قادری کرده بود با وانت وی راهی کوه شدیم.  ساعت ۱۳:۳۰ تا ۱۴:۳۵ را با اتومبیل طی می کنیم تا به محلی می رسیم که عبور از آن با اتومبیل غیر ممکن است  و برف جاده را پوشانیده . دراین محل تنگی است به نام ( سردو بین و بون) ما بین کوه تیر که آنتن رفلکتوری روی آن نصب است و کوه جنب آن، ارتفاع این دو راهی ۲۵۴۰ متر است؛ حرکت خود را آغاز می کنیم. به طرف بل در مسیر تنگ مشرف به قله فرعی حرکت می کنیم. ساعت ۱۴:۵۰ هوا با آمدن و رفتن ابرها در آسمان عوض می شود ولی هنوز قابل اعتماد است. در اول تنگ اتاقکی و چند درخت وجود دادرد که در مواقع ضروری می شود از آن استفاده کرد. به دو راهی داخل تنگ می رسیم ارتفاع ۲۷۱۰ متر است از این محل باید به سمت چپ برویم؛ تا ساعت ۱۶:۱۰ به پیاده روی ادامه دادیم. در کف تنگ و در زیر غاری که در دیواره سمت راست قراردارد چادر ها را نصب می کنیم؛ نصب چادرها تا ساعت ۱۷:۲۰ ادامه دارد. ارتفاع محل ۲۸۳۰ متر می باشد. هر دو چادرها را روی برف زده می شود. شام را تا ساعت ۲۰:۰۰ می خوریم و شروع به تهیه آب از برف می کنیم؛ هوا سرد است و از بادمعروف بل خبری نیست؛ بعد از تهیه آب کقش های خود را داخل کیسه خواب کرده و خودمان نیز به داخل آن می خزیم. ما در این چادر ۵ نفره می خوابیم ساعت ۲۲:۰۰ است و همه سعی به خوابیدن دارند.

جمعه  ۲۱/۱۰/۶۹

ساعت ۵ از خواب بیدار شده و شروع به جمع آوری وسایل می کنیم و بهرام هم در حال درست کردن ساندویج قله است. پس از آن کفش ها را گرم کرده و چرب می کنیم؛ کل وسایل صعود را در یک کوله ریخته و آماده صعود می شویم ساعت ۸:۰۰ حرکت خود را آغاز می کنیم.

در مسیر خود از چند یال می گذریم و یک یال را صعود می کنیم. با صعود این یال به خط الرس می رسیم باد از این جا شروع می شود. ساعت ۱۱:۳۰ به گردنه مشرف برسه قله می رسیم ارتفاع ۳۵۴۰ متر است. حرکت ما به صورت ۲ تیم است تیم الف که نقش تیم حمله را دارد عبارتند از علیرضا قاجار – نادر کرمی- مرتضی سفید- بهرام نژادیان و بابک فتورچی  و تیم دوم  تیم ب بودند که شامل احمد توجه- محمدرضا زارع-بهمن نژادیان و وحید فقیهی. کل مسیر را ارتفاع یابی و گرا گیری می کنیم شاید که لازم باشد.

قله در مقابل ما است ولی وقت کم داریم. سرپرست تصمیم به صعود قله فرعی می گیرد و هر دو تیم در قالب یک اکیپ به سمت قله روانه می شوند. ساعت ۱۲:۲۰ است که قله در زیر پای ماست تا ساعت ۱۲:۴۰ مراسم قله را انجام می دهیم؛ ارتفاع این قله ۳۸۴۰ متر است باهم فرود می رویم تا گردنه زیر قله از آن به بعد ۳ نفر از یاران از اکیپ جدا می شوند و سریع خود را به چادرها رسانیده و آنها را جمع و جور می کنند تا شاید کمبود وقت جبران شود. ساعت ۱۴:۳۰ کل اکیپ در محل کمپ جمع می شوند و وسایل و کوله بار خود را به دوش می کشند و راه بازگشت را درپیش می گیرند و عازم تنگ سردوبین بون می شوند که اتومبیل برای بازگشت ما در آنجا حاضر  بود.  ساعت ۱۵:۳۰  است هنوز نرسیده به محل قرار آقای میرقادری  و همراه وی به پیش باز ما می آیند. وی از ساعت ۱۵:۰۰ در محل حاضر بوند؛ در صورتی که قرار ما ساعت ۱۷:۰۰ بود. وی یکی از دوستان آقایان بهرام و بهمن نژادیان هستند که در اقلید روزگار می گذرانند. در هر صورت از لطف وی بسیار سپاس گزاریم. پس از سوار شدن خود را به اقلید رسانیده ؛ در این محل دونفر از همنوردان؛ بهرام و بهمن از اکیپ جدا شده و در محل می مانند و ما با همان اتومبیل تا دوراهی سورمق را می رویم.  پس از رسیدن به سورمق و بعد از خداحافظی با آقای میرقادری به تهیه وسیله نقلیه شتافتیم  و تا شیراز را با دو وسیله دیگر ( یک دستگاه خاور و دیگری اتوبوس) طی طریق کردیم. ساعت ۲۱:۳۰ است که به شیراز رسیده و باهم وداع می کنیم تا شاید وقتی دیگر و برای صعود دیگر همگی جملگی یک تن شویم.

اعضای شرکت کننده در این برنامه ۹ نفر بودند.