سفرنامه غار کان گوهر

تاریخ:  ۱۳۷۱/۰۸/۲۱

این برنامه توسط گروه کوهنوردی آموزش کاد برگزار گردید که با هماهنگی که با اداره آموزش و پرورش نیز شده بود  یک مینی بوس تهیه شده و ساعت ۱۷:۳۰ روز پنج شنبه در جلوی هیئت کوهنوردی  ایستاده  و پس از جمع شدن بچه ها که از گروه کوهنوردی طرح کاد بودند سوار مینی بوس شدیم و پس از رد شدن از زیر پل قرآن در ساعت ۱۸:۰۰ به سمت بوانات حرکت کردیم. ساعت ۲۱:۰۰ به دهبید رسیدیم  و به جاده بوانات  تغییر مسیر دادیم. ساعت ۲۲:۰۰ به شهر سوریدن رسیدیم که پس از پیدا کردن خانه فرهنگ به داخل خانه ای مرتب و تمیز وارد شدیم و بعد از کمی استراحت و خوردن چای و حرف هایی پیرامون مسائل فردا و تجزیه و تحلیل مربوط به غار، شب را در اتاق گرم به صبح رساندیم.

پس از خوابی تقریبا” دلچسب ساعت ۰۵:۳۰ همگی بیدار شدیم و پس از صرف  حلیم شور ولی خوشمزه و جمع کردن وسایل  در ساعت ۰۵:۴۵ به سمت غار حرکت کردیم. با گذشتن از یکی دو روستا ساعت  ۰۷:۱۰ به دوراهی رسیدیم که خاکی بود؛  یکی از راه ها به سمت راست و به سمت کوه می رفت که نسبتا” جاده خوبی هم نبود؛ از سمت راست حرکت کرده و تقریبا” از نزدیکی باغی محصورکه متعلق به محیط زیست بود و نام آن تاغ آباد بود رد شدیم. ساعت  ۰۷:۱۷ در مسیر جاده به سمت داخل تنگی می رفتیم که غار در آن تنگ قرار داشت. در حدود یک کیلومتر مانده به غار،  از پائین مشخص بود که زلزله نسبتا” شدیدی سنگ هایی را از بالای دهنه غار به سمت پائین ریخته بود که نشانه مشخص غار بشمار می رفت. غار در سمت راست جاده و در حدود ۵۰ متری ارتفاع نسبت به جاده قرار داشت و پس از مقداری سر بالایی رفتن به دهنه غار خیلی بزرگ  رسیدیم و از سوراخ نسبتا” بزرگی وارد تالاری شدیم که شیبی به سمت بالا داشت که پس از گذشتن از این شیب به سمت چپ تغییر مسیر داده و به سرازیری تبدیل می شد. راه از دیواره کوتاهی که به صورت پله ای بود به پائین می رفت و سپس از درون سوراخی به صورت سینه خیز به سمت قسمت داخلی غار رفته و در این مکان ، تغییر از لحاظ دمای  و بخار هوا ایجاد شد. پس از کمی جلو رفتن به تالار نسبتا” کوچکی رسیدیم که طناب ۴۰ متری را به یک ستون بسته و به سمت داخل چاهی حرکت کردیم که از این به بعد غار به صورت چاهی می شد که گاه باریک و گه گاه گشاد می شد و مسیر سرازیری نیز بود.

هنوزمیانه طناب نرسیدیم که چاه مقداری مشکل شد و پس از اضافه کردن یک طناب انفرادی به آن مسیر فنی تقریبا” تمام شد و سپس بدون طناب به پیش رفتیم. از دو حوضچه آب زلال می بایست  رد شویم، پس از آن با سینه خیز خیلی تخت به قسمتی که استلاگ میت های بسیاری از غار آویزان و سبک جالبی را داشته رسیدیم و سپس به سمت انتهای غار رسیدیم که با نام های مردان کوچک که با نوشتن اسم خودشکل غار را به شکل کثیفی تبدیل کرده بودند و بدین وسیله اظهار وجود کرده  بودند رسیدیم.

ساعت ۰۹:۴۵ بود که پس از گرفتن عکس های زیبا به سمت دهنه غار حرکت کردیم و ساعت ۱۱:۳۰ به دهنه غار رسیدیم و ساعت ۱۲:۲۰ سوار ماشین شدیم و ساعت ۱۲:۳۰ به جاده اصلی رسیدیم. پس از رسیدن به سوریدن و خوردن نهار به سمت شیراز بازگشتیم.

اعضای شرکت کننده در این برنامه ۸ نفر بودند.

مرتبط:

سفرنامه استهبان

سفرنامه چشمه قربانی قلات